Powered By Blogger

Çarşamba, Aralık 05, 2018

mutlu yıllar




Pencere önü, dizlerini kendine çekmiş elinde sıcacık kahvesiye etrafı izleyen bir kız olamadım hiç.
Bunu yapmak yerine bitmiş bir diziye başlayıp bitirene kadar gözlerime meydan okudum hep.
Takıntılarımı yönettiğimi düşünürken sadece obsesifliğimin getirdiği şeyleri yaşadığımı böyle üşümeli mevsimde farketmiştim.
Yaşadığım şehirden çok uzakta geçirdiğim 5ayın hayatımın ve benliğimin ne kadar değişebileceğini göstermişti bana. hemde gözümün içine soka soka! sen misin burnu düşmeyen kız, düşürdüm bile! dercesine . yakında yaşımın rakamları değişiyor . 30 yaşında kedili bir kadın profiliyim artık. 
mutlu yıllar bana şimdiden.
insan durdurmak istediği yere aittir denir.
Peki ben hangi yere hangi an'a ait olduğumu neden bilmiyorum..?
her şey ışık hızında ileyleyip değişirken, değişmeyen, bir yerlerde çakıl kalan anlardan kurtulmanın yolunu nasıl bulabilirdim..?